بررسی اثر انواع اتصال های گیردار در رفتار قاب خمشی فولادی تحت خرابی پیش رونده

یکی از مکانیسم های خرابی که در دهه های اخیر توجه به آن افزایش پیدا کرده است، خرابی پیش رونده است. وقوع حوادث مختلفی، از قبیل: انفجار، آتش سوزی، برخورد وسایط نقلیه، خطا در محاسبات یا ساخت و... می توانند باعث ایجاد خرابی موضعی در سازه شوند و در برخی موارد گسترش آن ها می تواند منجر به تخریب کل سازه و یا بخش بزرگی از آن شود، که پدیده ی مذکور را خرابی پیش رونده می نامند. در نوشتار حاضر، به بررسی رفتار قاب خمشی فلزی با اتصال گیردار با مقطع کاهش یافته، ورق کناری و ورق زیر سری و روسری با جان تقویت شده تحت اثر خرابی پیش رونده پرداخته شده است. جهت بررسی پتانسیل خرابی پیش رونده از ساختمان های 6، 9 و 12 طبقه)بیانگر ساختمان های کوتاه مرتبه، میان مرتبه و بلندمرتبه(با سیستم قاب خمشی فلزی متوسط استفاده شده است. آنالیزهای روش مسیر جایگزین خرابی پیش رونده ی انجام گرفته نشان می دهد که اتصال با مقطع کاهش یافته، مقاومت بالاتری نسبت به اتصال با ورق کناری و اتصال گیردار مستقیما تقویت شده ی جوشی دارد، به گونه یی که مقدار جابه جایی آن تا 20\٪ کمتر است. از مجموع 81 مدل تحلیل شده، در 19 مدل شکست سازه اتفاق افتاده است، که در حدود 30\٪ آن ها مربوط به مدل های با اتصال کاهش یافته، 33\٪ مربوط به مدل های با اتصال با ورق کناری و 37\٪ شامل مدل های با اتصال گیردار مستقیما تقویت شده ی جوشی هستند.