نظام ملی ارزیابی؛ نیاز مبرم فرایندهای قانون گذاری و برنامه ریزی جمهوری اسلامی ایران

هدف از این مقاله، تبیین جایگاه بایسته ارزیابی و ضرورت نهادینه سازی آن در فرایندهای رسمی سیاست گذاری کشور و پیشنهاد تدوین نظام ارزیابی ملی است.  در فرایندهای قانون گذاری و سیاست گذاری کشور، به ارزیابی توجه کافی نشده و بسیاری از مصوبات مجلس شورای اسلامی و نهادهای سیاست گذار به صورت ارزیابی پذیر، تدوین و تصویب نمی شوند. در این مقاله، با مطالعه ادبیات ارزیابی سیاست و تحلیل تجربیات رسمی برخی کشورها از طریق مطالعه قوانین و اسناد رسمی منتشرشده، ضرورت ارزیابی نهادینه سیاست ها و برنامه ها در سطح ملی موردتوجه قرار می گیرد و پیشنهادهایی برای ایجاد نظام ارزیابی در کشور ارایه می شود. نظام ملی ارزیابی باید به صورت گام به گام و با ایجاد آمادگی ارزیابی و فرهنگ ارزیابی در کشور اجرایی شود و بر اساس آن، الزام نهادهای سیاست گذار به تصویب قوانین و برنامه های ارزیابی پذیر، تعیین متولی ارزیابی کشور، تدوین برنامه های عملیاتی ارزیابی پذیر، ایجاد پایگاه داده ارزیابی و انتشار تمام برنامه ها، شاخص ها و نتایج ارزیابی ها انجام شود.