بررسی خاصیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی عصاره های آبی و الکلی ترکیب چند گیاه دارویی (حنا، پوست انار، پوست گردو، مورد) بر روی برخی باکتری های گرم مثبت و منفی

امروزه به دلیل مقاومت باکتری های بیماریزا یافتن مواد ضد میکروبی جدید مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در پژوهش حاضر، خواص ضد میکروبی ترکیب چهار عصاره ی گیاه برگ مورد، برگ حنا، پوست گردو و پوست انار روی سه باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس آریوس ، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و باسیلوس سابتیلیس و دو باکتریهای گرم منفی اشرشیا کلی و باکتری سودوموناس آیروژینوزا مورد بررسی قرار گرفت. اثر ضد باکتریایی عصاره ی الکلی و آبی این گیاهان به روش دیسک دیفیوژن و چاهک گذاری با اندازه گیری قطر هاله ی عدم رشد بررسی و حداقل غلظت مهارکنندگی به روش الایزا مطالعه شد. نتایج نشان می دهد در دو روش دیسک دیفیوژن و چاهک گذاری در عصاره ی الکلی و آبی بیشترین تاثیر بر روی باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و کمترین تاثیر بر روی باکتری اشرشیاکلای می باشد. کمترین مقدار MIC در مورد عصاره الکلی، 25/31 و کمترین مقدار MBC 5/62 میلی گرم بر میلی لیتر مربوط به باکتری اشرشیا کلای می باشد. نتایج حاصل از اندازه گیری مقدار ترکیبات فنلی تام و فلاوونویید و تانن نیز نشان می دهد که بیشترین میزان این تر کیبات در غلظت 500 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره گیاهان می باشد. همچنین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی در عصاره الکلی نسبت به عصاره آبی حدود دو برابر می باشد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که ترکیب عصاره ی گیاهان به ویژه عصاره ی الکلی اثر ضدباکتریایی بیشتری نسبت به عصاره آبی داشته است که علت آن را می توان بواسطه حضور ترکیبات بیشتری با خاصیت ضد باکتریایی در این عصاره در نظر گرفت.