ارزیابی و اولویت بندی راهبردهای فرهنگی با به کارگیری فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)

یکی از مشکلات قابل توجه در فرآیند مدیریت راهبردی، به ویژه در مواردی که تدوین راهبردها توسط گروهی نسبتا پرشمار از صاحب نظران انجام می شود، دشواری نیل به توافق در تعیین عوامل محیطی مرتبط و نیز اجماع یابی در اولویت بندی اجرای راهبردهای مورد نظر است. این مطلب به ویژه در فضای فرهنگی کشورمان که به دلایل متعدد، اختلاف نظر و تفاوت سلیقه ها در آن گسترده تر و عمیق تر است، قابل توجه بیشتری بوده و ضرورت به کارگیری مدل ها و رویکردهایی که بتواند اجماع لازم در این خصوص را براساس روشی مستحکم و قابل دفاع ایجاد نماید؛ موضوعی بدیهی تصور می شود.
در مقاله حاضر که مبتنی بر یک بررسی در سطح یکی از معاونت های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جهت اولویت بندی عوامل محیطی و راهبردهای موثر فرهنگی در مورد جوانان کشور انجام شده است؛ ابتدا با بهره گیری از رویکرد دلفی نسبت به تعیین و قطعیت عوامل محیطی و سپس ارزیابی این عوامل با بهره گیری از «جداول ارزیابی عوامل داخلی و خارجی» اقدام شده است که این اقدام با توجه به تعداد قابل توجه اعضای پنل دلفی (95 نفر)، به روش «نرمال سازی» انجام شده است. سپس در گام بعد، ضمن طراحی دو نوع پرسشنامه مقایسات زوجی که دارای برخی ابعاد نوآورانه می باشند؛ نسبت به اولویت بندی راهبردهای مورد نظر با «مدل تحلیل سلسله‎مراتبی» (AHP) و با بهره گیری از نرم افزار «اکسپرت چویس» اقدام شده است که به هر جهت، این روش بیانگر یکی از طرق موثر در اولویت بندی راهبردها در فضای مسایل راهبردی به شمار می آید.