توسعه مدل پیش بینی آغاز خوردگی آرماتورهای تراورس بتنی B70 در خطوط راه آهن نواحی کویری (مطالعه موردی: خط راه آهن بم - زاهدان، بلاک رودشور- شورگز)

قریب به 600 کیلومتر از خطوط ریلی ایران در نواحی ماسه گیر کویری قرار گرفته است. از جمله مشکلات روسازی خطوط ریلی در این نواحی، خوردگی ریل، ادوات ریل نظیر پیچ اتصال و پابند و نیز ترک خوردگی و شکست زودهنگام تراورس های بتنی در این مناطق است. بررسی های انجام شده، نشان دهنده ی نفوذ یون کلراید حاضر در خاک کویری در حضور رطوبت به تراورس بتنی است که این موضوع منجر به زنگ زدگی تاندون و در نهایت شکست تراورس بتنی می گردد. با این وجود، تحقیقات چندانی در مورد شکست و خوردگی زودهنگام این تراورس ها انجام نگرفته و در عین حال مدلی برای پیش بینی این موضوع توسعه داده نشده است. در این تحقیق، انتشار یون کلراید در بتن تراورس مورد بررسی میدانی و آزمایشگاهی قرار گرفته و بر اساس آن مدلی برای پیش بینی آغاز خوردگی و انتشار یون کلراید ارایه شده است. برای این منظور، ضرایب انتشار و مقادیر کلراید سطحی و اولیه با نمونه برداری از تراورس های قطعه ی رودشور - شورگز واقع در کیلومتراژ 91 تا 119 در مسیر راه آهن بم - زاهدان به دست آمده است. ضریب انتشار در سنین اولیه نیز با ساخت نمونه های مکعبی به دست آمده و مدل پیش بینی بر اساس این پارامترها توسعه یافته است. در ادامه، به منظور بررسی تاثیر هر یک از عوامل بر زمان آغاز خوردگی، تحلیل حساسیت صورت گرفته و زمان آغاز خوردگی برای بتن تراورس در شرایط پیش گفته، 5/8 ماه به دست آمده و ضریب انتشار و مقدار پوشش بتن اثرگذارترین عوامل بر زمان آغاز خوردگی تشخیص داده شده اند.