بررسی منشا و تحولات سیال کانسار ساز با استفاده از ایزوتوپ پایدار گوگرد و مطالعه ژئوشیمیایی عناصر نادر خاکی در کانسار اسکارن مس-آهن - طلای مزرعه ، شمال اهر
کانسار مس- آهن- طلای مزرعه از کانسارهای مهم اسکارن واقع در کمربند فلززایی اهر- ارسباران است که بر اثر تزریق توده گرانیتوییدی الیگو- میوسن شیورداغ به داخل مجموعه آواری، کربناته قدیمی تر و به شکل اسکارن گارنت - اپیدوت دار ایجاد شده است. قسمت عمده کانه زایی شامل مگنتیت، کالکوپیریت و بورنیت و سولفوسالت های بیسموت و نقره، در مرحله اسکارن پس رونده تشکیل شده است. الگوی پراکندگی عناصر فرعی در زون کانه زایی، نشان دهنده تهی شدگی از HFSE و غنی شدگی از LILE است و همچنین نمودار پراکندگی عناصر نادر خاکی که با شیبی ملایم از مقادیرLREE به سمتHREE کاهش می یابد، نشان دهنده تاثیر سیالات با منشا آب های جوی بر فرایند کانه زایی است. مقادیر ΣREE و La/Y با دور شدن از توده نفوذی کاهش یافته است و مقادیر *Eu/Eu به عدد یک نزدیک می شوند که این امر نشان دهنده وجود شرایط اسیدی- احیایی در مناطق نزدیک تر به توده نفوذی و بازی - اکسیدان در مناطق دورتر از توده نفوذی در زون اگزو اسکارن است. بر این اساس هم سیالات با منشا ماگمایی و هم آب های جوی در تکوین نهایی سیال کانه زا در اسکارن مزرعه تاثیر داشته اند. آب های با منشا ماگمایی در مناطق نزدیک تر به توده نفوذی تاثیر گذار بوده اند؛ اما در مناطق دورتر از توده نفوذی زون اگزو اسکارن تاثیر آب های جوی بر سیال کانه زا طی مرحله دگرسانی پس رونده بارزتر بوده است. مقادیر اندازه گیری شده ایزوتوپ گوگرد در نمونه های پیریت و کالکوپیریت بیانگر منشا ماگمایی گوگرد در کانی های سولفیدی است. دما سنجی ایزوتوپی دمای کانه زایی در مرحله دگرسانی پس رونده را 369 درجه نشان می دهد.
-
جداسازی آنومالی های ژئوشیمیایی فلز مس با استفاده از روش فرکتال عیار-تعداد (C-N) و سنجش از دور در کانسار مس پورفیری سوناجیل؛ هریس
گوهر فرج پور خزاعی، *، بهمن رحیم زاده، شهره حسن پور
نشریه زمین شناسی کاربردی پیشرفته، تابستان 1403 -
کانی شناسی و کانه زایی عناصر نادر خاکی در کمپلکس چاپدونی-پشت بادام، ایران مرکزی
محمدباقر احمدخانی، *، مهرداد بهزادی، خالق خشنودی، بشیر شکوه سلجوقی
مجله یافته های نوین زمین شناسی کاربردی، بهار و تابستان 1403 -
بررسی کانی سازی اسکارن مزرعه، شمال اهر، با تاکید بر مطالعه میانبارهای شاری
*، ایرج رسا،
مجله بلور شناسی و کانی شناسی ایران، بهار 1397