تحلیل تئوری های خصوصی سازی و تاثیر آن بر اقتصاد دولت

فلسفه ی اصلی خصوصی سازی عبارت است از تعیین نقش دولت در اقتصاد در حوزه هایی چون بهداشت، آموزش پایه، تامین اجتماعی، دفاع ملی، سرمایه گذاری کلان در زیر بناهای اقتصادی، فراهم کردن محیط حقوقی و ساختاری برای شرکت های خصوصی جهت عملکرد آزاد و از این رو افزایش بهره وری و ارزش افزوده بر اقتصاد از طریق سازماندهی و مدیریت کارآمد شرکت هایی که جهت رقابت در بازار بایستی تجاری عمل کنند. نظریه پردازان هنجار گرا خصوصی سازی را به مثابه جهتی برای خط مشی عمومی توصیه می کنند که ابهام های آن ها از نگرش های مختلف و متعدد از یک جامعه خوب به دست می دهد. این نظریه ها در سه دسته جای می گیرند: 1- نظریه اقتصادی خصوصی سازی 2- نظریه ی   خصوصی سازی به مثابه توانمند سازی اجتماعات محلی 3- نظریه ی خصوصی سازی به مثابه کاهش بار اضافی دولت. باید گفت که تیوری های مربوط به خصوصی سازی هنوز به موفقیت کامل دست نیافته است زیرا در عرصه ی اقتصاد محرک های مختلفی تاثیر گذار می باشد که می توان گفت خصوصی ساختن یک نهاد در اقتصاد تاثیرات کلی در نظام اقتصادی کشور می گذارد از این رو هر کدام از نظریات خصوصی سازی به مثابه یک ایده و شعار عنوان می شود و تطبیق آن ها با واقعیت از جمله وظایف مهم حقوق و اقتصاد به شمار می رود. در این مقاله ضمن تحلیل این سه نظریه سعی می گردد به صورت مختصر به مبانی این نظرات در ساختار تیوری خصوصی سازی پرداخته شود.