رابطه اشتغال مادر با شادکامی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

اشتغال مادر و تاثیر آن در شادکامی و خودکارآمدی تحصیلی فرزند از موضوعات مورد توجه در جوامع پیشرفته بوده و امروزه در بسیاری از کشورها که زنان وارد بازار کار شده اند مورد توجه ویژه قرار گرفته است. هدف این مطالعه تعیین رابطه اشتغال مادر با شادکامی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره اول ابتدایی است.

 پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دوره اول ابتدایی ناحیه 2 شهر ری در سال تحصیلی 96-1395 به تعداد 10120 بوده که از میان آنان 370 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های شادکامی آکسفورد و خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر شاخص های آمار توصیفی، از آزمون های همبستگی دو رشته ای نقطه ای، همبستگی پیرسون و آزمون تی استفاده شده است.

 با توجه به نتایج تجزیه و تحلیل داده ها، بین اشتغال مادر با شادکامی دانش آموزان رابطه معناداری وجود ندارد (074/0< ،075/0R=p). بین اشتغال مادر باخودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان نیز رابطه معناداری وجود ندارد (477/0P< ،003/=0R). تفاوت معناداری بین شادکامی دانش آموزان بر اساس اشتغال مادر (481/0< ،448/1T=p)، و تفاوت معنادار بین خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان بر اساس اشتغال مادر(231/0p< ،059/0T=p) وجود ندارد. همچنین بعنوان یافته جانبی، بین سن با شادکامی دانش آموزان  (384/0< ، 015/0-R=p) و بین سن با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان (104/0< ،066/0R=p) رابطه معناداری وجود ندارد.

 یافته ها نشان داد که بین اشتغال مادر با شادکامی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین شادکامی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان بر اساس اشتغال مادر تفاوت معناداری وجود ندارد.