تعیین ارزش تغذیه ای ضایعات چای سبز و سیاه در تغذیه نشخوارکنندگان با استفاده از روش آزمایشگاهی تولید گاز

هدف از انجام تحقیق، تعیین ترکیبات شیمیایی و ترکیبات فنولی ضایعات چای سبز و سیاه و برآورد انرژی قابل متابولیسم و انرژی ویژه شیردهی با استفاده از روش آزمایشگاهی تولید گاز بود. این تحقیق در قالب طرح کامل تصادفی با سه تیمار ضایعات چای سبز، ضایعات چای سیاه و یونجه، اجرا و داده ‏های حاصل با نرم افزار (SAS  (1/9 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقادیر پروتئین خام، خاکستر خام، عصاره اتری، دیواره سلولی نامحلول در شوینده خنثی و دیواره سلولی نامحلول در شوینده اسیدی در ضایعات چای سبز به ترتیب: 13/7، 3/7، 2، 44/6 و 31/7 درصد ماده خشک و در ضایعات چای سیاه به ترتیب: 14/8، 4/7، 2/4، 39/6 و 27/1 درصد ماده خشک بود. مقدار کل ترکیبات فنولی و تانن قابل استخراج برای ضایعات چای سبز به ترتیب 20/3 و 18/7 درصد ماده خشک و برای ضایعات چای سیاه 18/7 و 12/7 درصد ماده خشک بود. 96 ساعت پس از انکوباسیون ضایعات چای سیاه بیش ترین و یونجه کم ترین میزان گاز تولیدی را به خود اختصاص دادند (0/05>p). پتانسیل تولید گاز ضایعات چای سبز، سیاه و یونجه به ترتیب 284/2، 294 و 261/9 میلی لیتر گاز به ازای هر گرم ماده خشک به دست آمد. نرخ تولید گاز ضایعات چای سبز، سیاه و یونجه به ترتیب 0/074، 0/074 و 0/072 در ساعت بود. بیش ترین میزان انرژی قابل متابولیسم و انرژی ویژه شیردهی مربوط به ضایعات چای سیاه (به ترتیب 9/45 و 5/77 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک) بود. نتایج نشان داد ضایعات چای سبز و سیاه دارای ارزش تغذیه ای بالاتری از یونجه اواخر گل دهی بوده و بنابراین می توان به عنوان بخشی از جیره نشخوارکنندگان از آن استفاده کرد.