تاثیر اسانس های آویشن، زیره، دارچین و سیر بر باکتری بیماریزای استرپتوکوکوس اینیایی در محیط برون تنی

اهمیت بیماری آبزیان و هم چنین گزارشات فراوان درخصوص خسارات ناشی از بروز بیماری های عفونی در مزارع پرورش قزل آلای رنگین کمان از یک سو و بروز مقاومت میکروبی در نتیجه استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها و سایر مواد شیمیایی جهت کنترل و درمان بیماری ها، تقاضا برای درک صحیح مقادیر موثر اسانس ها به عنوان عوامل ضدمیکروبی جایگزین را  بیش از پیش اثبات می کند. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی اثر ضدباکتریایی اسانس های آویشن، سیر، دارچین و زیره بر رشد باکتری استرپتوکوکوس اینیایی در محیط برون تنی (In vitro) طی زمان های 24، 48، 72 و 120 ساعت انکوباسیون است. پس از کشت باکتری مورد نظر در محیط کشت اختصاصی، تعداد 3 چاهک در محیط کشت ایجاد و سپس غلظت های 50، 100، 150 و 200  ppm از هر یک از اسانس ها به طور جداگانه به چاهک اضافه و پس از گذشت زمان های فوق قطرهاله عدم رشد باکتری با کولیس اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده حاکی از وجود اثر توام معنی دار پارامترهای نوع اسانس، غلظت آن و زمان انکوباسیون است (0/001>P). درخصوص اثر مهارکنندگی بر رشد باکتری استرپتوکوکوس اینیایی بیش ترین اثر بخشی به ترتیب مربوط به اسانس سیر، آویشن، زیره و درنهایت دارچین بوده است که به طور معنی داری با یکدیگر اختلاف داشتند (0/05>P). سریع ترین (پس از 24 ساعت) اثر مهارکنندگی رشد باکتری مربوط به سیر و آویشن بود. در مجموع می توان این گونه نتیجه گیری نمود که اسانس  های گیاهی مورد استفاده در این تحقیق، دارای خواص آنتی باکتریال منتهی با درجات و میزان اثربخشی متفاوت هستند.