مسئولیت دستیاران و دانشجویان پزشکی در انجام اقدامات تشخیصی و درمانی (با مطالعه ی موردی پرونده های پزشکی قانونی استان فارس، از سال 1390تا1395)

مسئولیت کیفری پزشکان و دستیاران، از مباحث پیچیده ی حقوق پزشکی است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی مسئولیت دستیاران و دانشجویان پزشکی در انجام اقدامات تشخیصی و درمانی، با مطالعه ی موردی پرونده های پزشکی قانونی استان فارس از سال 1390تا1395 بوده است. در این مطالعه، 63 پرونده ی افراد شاکی بررسی شد که شامل 33 مرد (52.4 درصد) و 30 زن (47.6 درصد) بودند. غالب افراد شاکی، بی سواد و زیر دیپلم بودند و کمترین فراوانی، مربوط به سطح تحصیلات دکترا بود. درباره ی وضعیت جسمانی شاکی (بیمار)، بیشترین فراوانی مربوط به فوت افراد بود (با فراوانی 73 درصد)؛ بیشترین شکایات، از گروه درمانی (با فراوانی 95.2 درصد) و پس از آن، پزشک (با فراوانی 8/4 درصد) انجام شده بود. از نظر رشته ی تحصیلی، رشته ی زنان و زایمان، نسبت به سایر رشته ها، فراوانی بیشتری داشت (44.4 درصد). در کل، در 26 پرونده (41.3 درصد)، نهایتا، متشاکی تبریه و 37 پرونده (7/58 درصد) نیز، به محکومیت افراد ختم شده بود. از نظر نوع قصور، فراوان ترین نوع قصور، مربوط به بی احتیاطی (91.9 درصد) بود. در این مطالعه، بیشترین فراوانی سطح تحصیلات متشاکی، مربوط به رزیدنت ارشد (با فراوانی 11.1 درصد) بود. بر اساس نتایج مطالعه ی حاضر، در خطاهای پزشکی به وجودآمده توسط دانشجویان دوره ی کارورزی (انترن) و دکترای تخصصی (دستیاری)، مشخص کردن دقیق مسئولیت های کیفری دانشجویان دوره های عمومی و دستیاران تخصصی، در قبال قصور و خطاهای رخ داده و تبیین آن ها در آیین نامه های آموزشی هر دوره، اهمیتی خاص دارد. در کنار آن، برگزاری دوره های آموزشی پزشکی قانونی و مسئولیت حقوقی و کیفری دانشجویان در قبال امور درمانی، در ارتقای کیفیت درمان، بسیار اثرگذار است.