بررسی تاثیر مداخله تکلیف دوگانه و نوع کانون توجه بر تعادل سالمندان شهر اهواز در سال 1397

توانایی سالمندان در حفظ تعادل با انجام فعالیت شناختی تغییر می کند. با توجه به اهمیت شناخت ماهیت اختلال تعادل در سالمندان و اهمیت دستورات کلامی در توان بخشی این گونه اختلالات، هدف این تحقیق بررسی تاثیر مداخله تکلیف دوگانه و نوع کانون توجه بر تعادل سالمندان شهر اهواز می باشد.

روش تحقیق نیمه تجربی و ازلحاظ هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری، سالمندان مرد سرای صالحین شهر اهواز در سال 1397 بودند. 40 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. ابتدا پیش آزمون تعادل ایستا و پویا گرفته شد. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در چهار گروه 10 نفره تکلیف دوگانه، توجه درونی، توجه بیرونی و کنترل قرار گرفتند. مداخله در 3 روز پیاپی انجام شد. گروه تکلیف دوگانه در حین اجرای تعادل ایستا و پویا، تکلیف ثانویه شناختی انجام می داد. گروه توجه درونی در حین اجرا به پاهای خود تمرکز می کردند. گروه توجه بیرونی در حین اجرای تعادل پویا به انتهای مسیر تمرکز کرده و در تعادل ایستا توجه خود را به فاصله 3 متری معطوف می کردند. یک ساعت پس از پایان مرحله تمرینی، پس آزمون گرفته شد. تجزیه وتحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه و با نرم افزار spss نسخه 22 انجام شد.

نتایج نشان داد که در ویژگی های دموگرافیک گروه ها با هم تفاوت آماری معناداری ندارند (05/0<P). در مرحله پیش آزمون بین گروه ها تفاوت آماری معناداری وجود ندارد (05/0<P) ولی در پس آزمون هم در تعادل ایستا و هم تعادل پویا بین گروه ها تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>P).

نتایج حاصل از اجرای این تحقیق موید این بود که تمرینات دستورالعمل کانون توجه درونی باعث تضعیف تعادل ایستا و پویا می شود. تمرینات دستورالعمل کانون توجه بیرونی باعث بهبود تعادل ایستا و پویا می شود و دستورالعمل توجه تکلیف دوگانه موجب بهبود تعادل ایستا در سالمندان می شود ولی اثر تضعیفی بر روی تعادل پویای سالمندان دارد.