بررسی زیست سازگاری داربست های ‏نانوفیبری‎ ‎کامپوزیت های پلی اکریلونیتریل ‏و چارچوب فلز- آلی آهن (‏III‏) ‏اصلاح شده با پلاسمای اکسیژن

تهیه داربست هایی با خواص مناسب جهت کشت و رشد سلول های مختلف یکی از اهداف مهم مهندسی بافت تلقی می شود. پلیمرهای زیست سازگار از جمله پلی اکریلونیتریل حجم عمده ای از مطالعات را به خود اختصاص داده اند. در این پژوهش، به منظور اصلاح سطح پلی اکریلونیتریل (PAN) و کامپوزیت های حاصل از آن با درصدهای مختلف از چارچوب فلز-آلی آهن(III)، PAN/x%Fe-MOF، از پلاسمای اکسیژن استفاده شده است. شیمی سطح این ترکیبات به کمک اسپکتروسکوپی مادون قرمز (FT-IR) مورد بررسی قرار گرفت. پایداری مورفولوژی نانوفیبرهای تهیه شده پس از استفاده به عنوان داربست هایی برای کشت سلولی و چسبندگی سلول ها بر آنها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی گردید. فعالیت متابولیکی و بقای سلول های اندوتلیالی کشت شده بر داربست ها نیز با روش MTT مورد ارزیابی قرار گرفت. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد داربست های الکتروریسی شده PAN/x%Fe-MOF، به ویژه داربست های اصلاح شده توسط پلاسمای اکسیژن به علت زیست سازگاری بالا بستر مناسبی برای اتصال و تکثیر سلول های اندوتلیالی فراهم می کنند.