تعیین تقویم زمانی اقلیم گردشگری در مناطق مرزی با استفاده از شاخص‎هایPET و PMV (مورد مطالعه: مناطق عملیاتی جنوب غربی ایران)

با ارزیابی اقلیم آسایش مناطق مستعد گردشگری می توان تقویم اقلیم گردشگری مناطق مختلف جغرافیایی را تهیه و در برنامه ریزی‎های زیرساختی توسعه توریسم از آن بهره برد. این پژوهش با هدف تعیین تقویم زمانی گردشگری برای حضور کاروان‎های راهیان نور در جنوب غرب خوزستان انجام شده است.

این پژوهش از نظر هدف کاربردی است و از نظر ماهیت و شیوه اجرا، توصیفی - تحلیلی است. داده های این پژوهش شامل تمامی اندازه گیری های ماهانه عناصر اقلیمی ایستگاه‎های سینوپتیک استان خوزستان در شهرهای آبادان و بستان در بازه زمانی 28 ساله(1360-1388) است که با استفاده از روابط ریاضی، مدل‎ها و شاخص‎های زیست اقلیمی و نرم افزارهای رایانه‎ای پردازش شده‎اند.
یافته‎ها و

پژوهش نشان داد منطقه مورد مطالعه در طول سال با داشتن تنوع بیوکلیمایی، از شرایط داغ تا نسبتا خنک برخوردار است؛ در بهار و تابستان از محدوده آسایش زیست اقلیمی خارج است و در اواخر پاییز و سراسر زمستان بهترین شرایط آسایش اقلیمی برای انجام فعالیت‎های محیطی و گردشگری در منطقه فراهم است و برای حضور کاروان‎های راهیان نور در این مناطق، ماه‎های آذر و اسفند با برخورداری از شرایط منحصر به فرد آسایش انسانی در اولویت اول و ماه‎های دی و بهمن با داشتن تنش سرمایی اندک در رتبه دوم قرار می گیرند. عمده ترین محدودیت زیست اقلیمی و گردشگری این منطقه نیز تنش گرمایی هفت ماهه است.