توسعه یک مدل بهینه سازی جدید براساس شاخص بازده فرایند S_pk و شاخص قابلیت فرایند C_pk برای انباشته های باز ارسالی

طرح نمونه گیری به منظور پذیرش، یک ابزار مفید برای تضمین و کنترل کیفیت در صنایع است. در این مقاله، طرح نمونه گیری باز ارسالی بر اساس شاخص بازده فرایند و شاخص قابلیت فرایند با درنظر گرفتن روش حداقل زاویه توسعه داده می شود. پارامترهای طرح با کمینه کردن متوسط اندازه نمونه بازرسی شده و با در نظرگرفتن محدودیت های مربوط به میزان نزدیکی به منحنی مشخصه عملکرد اید یال و همچنین ریسک تولیدکننده و ریسک مصرف کننده به طور همزمان تعیین می گردند. علاوه بر این، عملکرد طرح پیشنهادی بر اساس دو شاخص ارزیابی و با طرح یک بار نمونه گیری مقایسه می شود. نتایج تحقیق نشان می دهد که طرح پیشنهادی مبتنی بر شاخص اقتصادی تر است زیرا با افزایش شباهت منحنی OC طرح پیشنهادی به منحنی  OCایدیال به متوسط اندازه نمونه کمتری نسبت به طرح پیشنهادی باز ارسالی بر اساس شاخص نیاز دارد. برای نشان دادن کاربرد طرح پیشنهادی، یک مثال عددی ارایه می شود.