مروری بر اثر فاکتورها و روشهای خشک کردن گیاهان دارویی در فرآیندهای پس از برداشت، روی کمیت و کیفیت گیاهان دارویی

فرآیند پس از برداشت گیاهان دارویی اهمیت زیادی در چرخه تولید این گیاهان دارد، یکی از روش های مرسوم نگهداری گیاهان دارویی خشک کردن است. این فرآیند با کاهش رطوبت گیاه از فعالیت آنزیمی و میکروبی محصول کاسته و بر عمر انباری آن میافزاید. رسیدن به حد استاندارد رطوبت جهت دستیابی به حداکثر صرفه اقتصادی در بازار جهانی تجارت و حفظ فاکتورهای کمی و کیفی از دیگر مزایایی این فرآیند است. حفظ رنگ، بو، مزه، ماهیت شیمیایی و کیفیت مواد موثره گیاهان دارویی از مهمترین دغدغه های محققین میباشد. انتخاب روش مناسب خشک کردن گیاهان دارویی بسته به نوع اندام، محتوای رطوبتی آن و هدف از خشک کردن متفاوت است. با توجه به زمان بر بودن، نیاز به فضای زیاد، عدم غیر یکنواختی در خشک شدن، احتمال اکسایش و کاهش میزان مواد موثره در روش های طبیعی ، کنترل شرایط محیطی از جمله آفتاب خشک، بهینه سازی فرآیند خشک کردن حایز اهمیت میباشد. دستیابی به روش های جدید میتواند موجب کاهش طول زمان خشک کردن و حفظ حداکثری فاکتورهای کمی و کیفی مدنظر شود. مطالعات متعددی در بررسی اثر خشک کردن بر ویژگیهای اصلی گیاهان در سالهای اخیر صورت گرفته است. این بررسی ها با هدف سازماندهی اطلاعات موجود در گیاهان مورد مطالعه، روش های خشک کردن و پارامترهای اندازه گیری آنها بوده است .در نهایت تکنولوژیهای نوین، به حداقل رساندن تغییرات خام را هدف قرار دادند.