تحلیلی بر تاثیر ساختار درآمدی شهرداری ها در توسعه ی شهری در کلان شهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیرات ساختار درآمدی شهرداری های مناطق شهری اصفهان بر میزان توسعه ی شهری و ارایه ی راهکارهای اجرایی برای رسیدن به وضعیت مطلوب می باشد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی - تحلیلی است که برای جمع آوری داده ها و اطلاعات از روش اسنادی و تحقیقات میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در راستای اولویت بندی شهرداری های مناطق اصفهان از منظر درآمدی و توسعه ی شهری از مدل VIKOR و ANP و برای ترسیم نقشه ها از نرم افزار GIS استفاده شده است. جامعه ی آماری پژوهش نیز شهروندان بالای 15سال شهر اصفهان بوده که 450 نفر به صورت روش تصادفی ساده مورد پرسشگری قرار گرفته اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که درآمد کل شهرداری های اصفهان در وضعیت مطلوبی قرار دارد، ولی از نظر درآمدهای پایدار تنها شهرداری های مناطق 10 و 14 دارای وضعیت مطلوب و شهرداری منطقه 7 دارای وضعیت متوسط می باشند. همچنین نتایج حاکی از آن است که درآمد کل شهرداری، درآمد پایدار شهرداری و همچنین توسعه یافتگی تنها در دو منطقه ی 4 و 7 رابطه ی مستقیمی با هم دارند. همچنین در مناطق 1، 3، 6، 8، 12 و 14 بین درآمد کل شهرداری و توسعه یافتگی و در مناطق 2، 9، 11 و 15 بین درآمد پایدار شهرداری و توسعه یافتگی رابطه ی مستقیمی وجود دارد. با این تفاسیر می توان عنوان کرد که درآمد کل شهرداری عاملی برای توسعه یافتگی مناطق شهرداری محسوب می گردد، درحالی که درآمد پایدار لزوما چنین تاثیری را نشان نمی دهد.