اثر افزوده ی سیپروفلوکساسین 2 درصد به صورت موضعی بر تزریق داخل ضایعه ی گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز پوستی

سالک یک بیماری اندمیک در ایران و به ویژه شهر مشهد است که درمان معمول آن گلوکانتیم می باشد. با توجه به دردناک بودن این تزریق و عوارض جانبی آن به خصوص در کودکان، نیاز به درمانی با حداقل عوارض جانبی، تجویز آسان و کارایی مطلوب حس می گردد. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف درمان سالک با سیپروفلوکساسین موضعی همراه با گلوکانتیم داخل ضایعه و مقایسه ی آن با گلوکانتیم داخل ضایعه به تنهایی انجام شد.

این مطالعه، به صورت کارآزمایی بالینی بر روی مبتلایان به سالک مراجعه کننده به بیمارستان های قایم و امام رضا (ع) انجام شد. مبتلایان پس از تایید تشخیص به دو گروه تقسیم شدند. گروه مورد تحت درمان با فرم موضعی سیپروفلوکساسین لیپوزومی دو بار در روز همراه با تزریق هفته ای یک بار گلوکانتیم داخل ضایعه و گروه شاهد تحت درمان با تزریق گلوکانتیم هفته ای یک بار به مدت 8 هفته قرار گرفتند. به منظور بررسی میزان بهبودی ضایعات، میزان کاهش اندوراسیون در پایان هفته ی هشتم و 6 هفته پس از پایان درمان بررسی گردید.

میانگین درصد بهبودی (کاهش اندازه ی ضایعه به میزان بیشتر یا مساوی 75 درصد اندازه ی ابتدایی ضایعه) 45 روز پس از اتمام دوره ی درمان تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشت (410/0 = P). مقایسه ی زمان بهبودی ضایعات در دو گروه نیز تفاوت معنی داری را نشان نداد (050/0 = P).

بر اساس یافته های این مطالعه، استفاده ی هم زمان سیپروفلوکساسین موضعی به همراه تزریق گلوکانتیم داخل ضایعه، تاثیری بر میزان و سرعت بهبودی ضایعه ی جلدی لیشمانیوز ندارد.