اکسیداسیون دی بنزوتیوفن توسط زئولیت TS-1 بهبود یافته در حضور پلی وینیل الکل

یکی از کاتالیست های اکسایشی فعال و موثر در گوگردزدایی کامل سوخت های مایع، زیولیت TS-1 است. در این مقاله برای اولین بار بهبود اندازه ذرات و میزان تیتانیم چهاروجهی به عنوان دو عامل مهم موثر در عملکرد کاتالیستی این زیولیت با استفاده از پلیمر پلی وینیل الکل مورد بررسی قرار گرفته است. آنالیزهای XRD ،FTIR ،FE-SEM و جذب- دفع نیتروژن برای شناسایی کاتالیست ها و تحلیل نتایج به دست آمده استفاده شده است. نتایج حاصل از آنالیز FE-SEM نشان داده که متوسط اندازه ذرات کاتالیست TS-1 سنتز شده در حضور پلی وینیل الکل در حدود nm 100 بود و این در حالی است که متوسط اندازه ذرات کاتالیست سنتز شده در غیاب پلیمر در حدود nm 210 بوده است. به علاوه، نتایج FTIR نشان داد که میزان تیتانیم ساختاری کاتالیست TS-1 سنتز شده در حضور پلی وینیل الکل با میزان تیتانیوم چهاروجهی بدون حضور پلیمر تقریبا برابر است. عملکرد این کاتالیست برای اکسایش ترکیب دی بنزوتیوفن به عنوان مدل ترکیبات تیوفنی مقاوم موجود در سوخت های مایع بررسی شده است. نتایج نشان داد که میزان اکسایش دی بنزوتیوفن توسط کاتالیست های TS-1 سنتز شده در حضور پلی وینیل الکل و بدون حضور پلیمر به ترتیب 100% و 26% است. با توجه به تحلیل نتایج، بهبود فعالیت این کاتالیست در حضور پلیمر پلی وینیل الکل در حین سنتز، مربوط به کاهش قابل توجه اندازه ذرات و افزایش سطح فعال کاتالیست در اثر استفاده از پلیمر در حین سنتز بود که اثر قابل توجهی در اکسایش دی بنزوتیوفن با اندازه ذرات درشت در مقابل قطر کم حفرات این زیولیت داشته است. بنابراین، کاربرد پلیمر پلی وینیل الکل می تواند از راه کارهای موثر برای بهبود خواص این کاتالیست با کنترل خواص فیزیکی- شیمیایی و درنهایت، بهبود عملکرد کاتالیستی آن در فرآیند باشد.