اثر سطوح مختلف سلنیوم به صورت بلوس آهسته رهش قبل از جفت گیری بر عملکرد و برخی ‏فراسنجه های خونی میش های لری بختیاری ‏

به منظور بررسی کارایی بلوس آهسته رهش حاوی سطوح مختلف سلنیوم بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی و شیر میش های لری بختیاری، آزمایش حاضر طراحی شد. به این منظور 45 راس میش به سه گروه 15 راسی تقسیم شدند. تیمارها شامل 1) میش های شاهد 2) میش های دریافت کننده 2/0 میلی گرم سلنیوم در روز و 3) میش های دریافت کننده 4/0 میلی گرم سلنیوم در روز. در روز اول آزمایش تمامی میش ها سیدرگذاری شدند و به گروه های مختلف بلوس مورد نظر خورانده شد. در طول دوره تغذیه میش ها به صورت چرای آزاد روی مرتع بود. نمونه گیری از خون تمامی میش ها در 76 روز پس از قوچ اندازی (اواسط آبستنی) و 30 روز پس از زایمان قبل از رفتن به مرتع صورت گرفت. نتایج نشان داد که وزن تولد، وزن دو ماهگی، افزایش وزن روزانه، تولید شیر، مقدار چربی، پروتئین، مواد جامد بدون چربی و میزان سلنیوم شیر در تیمارهای دریافت کننده سلنیوم نسبت به تیمار شاهد بالاتر بود (05/0>P). تولید شیر میش های دریافت کننده سطح 4/0 میلی گرم سلنیوم در روز نسبت به سطح 2/0 میلی گرم سلنیوم در روز بالاتر بود (05/0>P). غلظت سلنیوم و تری یدوتیرونین سرم و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز خون میش های دریافت کننده سطوح مختلف سلنیوم نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (05/0>P). به طورکلی، هر دو سطح  سلنیوم سبب بهبود عملکرد بره های متولد شده و برخی فراسنجه های خون و شیر میش ها شد، اما استفاده از سطح 4/0 میلی گرم سلنیوم در روز به خاطر تولید شیر بالاتر توصیه می شود.