بررسی تاثیر به کارگیری مهارت های ده گانه زندگی بر کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به تالاسمی

بیماری های مزمن از جمله تالاسمی تاثیر فراوانی بر عملکرد و درمجموع بر زندگی فرد، به ویژه در سنین پایین دارد. با توجه به پایین بودن کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به تالاسمی و اهمیت عملکردشان در جامعه، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر به کارگیری مهارت های زندگی بر کیفیت زندگی نوجوانان تالاسمی در اهواز در سال 1397 انجام شد.

در این مطالعه نیمه تجربی، 84 نوجوان مراجعه کننده به درمانگاه تالاسمی بیمارستان بقایی 2 اهواز که مبتلا به تالاسمی ماژور بودند، شرکت داشتند. این مطالعه از سال 1397 تا 1398 انجام شد. نوجوانان به صورت تصادفی بلوکی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه کیفیت زندگی نوجوان کیداسکرین 52 را تکمیل کردند. سپس گروه آزمون محتوای آموزشی را طی برگزاری کلاس و پرسش و پاسخ و کتابچه آموزشی برای 6 جلسه 2 ساعته دریافت کرد، اما افراد گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند. داده ها با استفاده از SPSS نسخه 22 و آزمون های کای اسکویر، t مستقل و t زوجی تجزیه و تحلیل شد.

 یافته ها نشان می دهد که میانگین نمره کیفیت زندگی در دو گروه کنترل و آزمون در پیش آزمون اختلاف معنی داری ندارد (0/05<P)، اما در پس آزمون نشان داد که تفاوت میانگین نمره کل کیفیت زندگی و هر یک از ابعاد کیفیت زندگی در دو گروه مداخله و کنترل معنی دار است (0/05<P).

 آموزش مهارت های ده گانه زندگی می تواند تاثیر بسزایی در بهبود کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به تالاسمی داشته باشد و می توان آن را اقدامی موثر در این زمینه دانست.