بررسی نرخ فعالیت تکتونیکی محدوده گسل دورود(جنوب باختر ایران) بر پایه تحلیل داده های ژیومورفولوژیک (مخروط افکنه ها، حوضه ها و شبکه زهکشی)

تحلیل مورفوتکتونیکی با کمک شاخص های ژیومورفیک به عنوان ابزاری برای مشخص نمودن ساختارهای جدید و فعال متاثر از حرکات تکتونیکی در نواحی ویژه می باشند. این تحلیل در بخشی از محدوده ی گسل درود با استفاده از شاخص هایی مانند سینوسی جبهه ی کوهستان (Smf)، شاخص نسبت پهنای کف دره به ارتفاع آن (Vf)، عامل عدم تقارن حوضه (Af)، گرادیان طولی رودخانه (Sl)، عامل تقارن توپوگرافی (T)، سینوسیته رودخانه (S)، عامل شکل حوضه، فرم حوضه، ضریب کشیدگی و نسبت کشیدگی حوضه و شاخص Bs همچنین شاخص های در ارتباط با مخروط افکنه ها شامل: میزان خمیدگی مخروط افکنه β، ضریب مخروط گرایی و نیمرخ های طولی، انجام شده است. ابزارهای این پژوهش شامل نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی، تصاویر ماهواره ای و مدل رقومی ارتفاعی (DEM) و تصاویر سنجنده IRS منطقه و نرم افزارهای Gelobal Mapper و GIS می باشد. نتایج داده های حاصل از تحلیل های توپوگرافی، شواهد زمین ریخت ساختی حاصل از مشاهدات میدانی و مقادیر به دست آمده از شاخص های ژیومورفیک، همگی نشان از فعال بودن نوزمین ساختی منطقه است. محدوده مورد مطالعه براساس طبقه بندی LAT در کلاس یک قرار می گیرد که نشان دهنده فعالیت های زمین ساختی شدید است. براساس نتایج به دست آمده بخش شمالی گسل دورود نسبت به بخش جنوبی از نظر حرکات نوزمین ساختی فعال تر می باشد.