بررسی میزان آلودگی قارچی ماهیان زینتی آب شیرین سطح شهر گرگان

تکثیر، پرورش و تجارت ماهیان زینتی امروزه یکی از حوزه های جذب برای سرمایه گذاری و تحقیق به شمار می رود. این بررسی بمدت یکسال بصورت فصلی در سال 1395 انجام گرفت. در طول این مدت 164 قطعه ماهی بصورت تصادفی از 4 مراکز فروش در سطح شهر گرگان از انواع مختلف ماهیان گوپی سنگاپوری (Poecilia reticulate)، بارب تایگر (Systomus tetrazona)، آنجل (Pterophyllum scalare)، پلاتی (Xiphophorus aculatus)، دم شمشیری (Xiphophorus helleri)، گورامی (Trichogaster lalius) و مولی (Poecilia sphenops) نمونه برداری شدند. برای بررسی آلودگی های قارچی نمونه برداری از نواحی پوست و آبشش ماهیان انجام شدند. در بین ماهیان نمونه برداری شده از پوست، بیشترین میزان آلودگی قارچی مربوط به قارچ آسپرژیلوس درماهی گورامی بود (33 درصد) و کمترین میزان نیز مربوط به قارچ موکور در ماهی گوپی سنگاپوری بود (3درصد) اما در آبشش ماهیان بیشترین میزان آلودگی مربوط به قارچ مخمر (33 درصد) در ماهی گوپی سنگاپوری و کمترین میزان مربوط به موکور (11 درصد) در ماهی دم شمشیری بوده است. همچنین ماهی دم شمشیری بیشترین آلودگی را در هر دو قسمت پوست و آبشش از لحاظ تنوع قارچی داشته است که در قسمت پوست 3 قارچ موکور، مخمر و آلترناریا و در آبشش با دو مورد مخمر و موکور داشته است.