بررسی اثرات همزمان پلی فنل سیننتین و پرتوهای یونیزان بر سلول های سرطان سینه انسانی MDA-MB-231

سرطان پستان یکی از شایع ترین بدخیمی ها میان زنان و بعد از سرطان ریه دومین علت مرگ در زنان می باشد. از مهم ترین کاربرد های پرتوها می توان به پرتودرمانی سلول های سرطانی اشاره کرد. بیمارانی که تحت اشعه قرار دارند، ممکن است با عود سرطان روبه رو شوند. استفاده از درمان های ترکیبی پلی فنل های گیاهی(سیننستین) به همراه پرتودرمانی به علت استفاده از دوزهای درمانی کمتر، سبب کاهش سمیت سیستمیک درمان های رایج سرطان می شود.

برای ارزیابی مدت زمان دو برابر شدن و به دست آوردن مدت زمان تیمار سلول ها منحنی رشد رسم گردید. با بهره گیری از تستMTT ، اثر سمیت داروی سیننستین برروی رشد این رده سلولی مشخص گردید. به منظور بررسی مرگ تولیدمثلی سلول های سرطانی، قبل از تیمار با پلی فنل، بعد از استفاده از پرتوهای یونیزان و بعد از استفاده از درمان ترکیبی از تست کلونی زایی استفاده شد.

مدت زمان دو برابر شدن رده سلولی MDA-B-231، 39/24 ساعت است. داروی سیننستین به تنهایی یک داروی موثر برای درمان رده سلولیMDA-MB231  بوده است و با افزایش غلظت دارو میزان آسیب به بافت های سرطانی بیشتر شده است. مناسب ترین زمان برای درمان سلول های آسیب دیده 48 ساعت می باشد و غلظت کشندگی این دارو 1/0 میکرومولار است. درمان ترکیبی پرتو و پلی فنل سیننستین باعث کاهش راندمان کشت شده است.

این دارو در حضور پرتو خاصیت حساسیت پرتویی داشته است. درصورتی که حساس کننده پرتویی به مواد شیمیایی همزمان استفاده شوند، اثرات کشنده پرتوها را افزایش می دهند.