رابطه رفتارهای خودمراقبتی با شدت بیماری دیابت نوع دو: نقش تعدیل کننده راهبردهای تنظیم شناختی هیجان
دیابت یکی از شایع ترین بیماری های مزمن بوده و خودمراقبتی و هیجانات در کنترل بیماری نقش مهمی دارند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش تعدیل کننده راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین رفتارهای خودمراقبتی و شدت بیماری دیابت بود.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی است. جامعه آماری شامل بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی تهران بود که به روش نمونه گیری هدفمند و با در نظر گرفتن معیارهای ورود، تعداد 108 بیمار (57 زن، 51 مرد) انتخاب شدند و در این پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگان در پژوهش، پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) و مقیاس خلاصه فعالیت های خودمراقبتی بیماران دیابتی (SDSCA) را تکمیل کردند.
نتایج پژوهش نشان داد که میزان شدت بیماری با رفتارهای خودمراقبتی رابطه منفی و با راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجانی رابطه مثبت معنادار دارد (01/0<p). نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نیز حاکی از نقش تعدیل کننده راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین رفتارهای خودمراقبتی و میزان شدت بیماری دیابت نوع دو بود.
براساس نتایج حاصل، شدت بیماری دیابت از طریق ارتقای خودمراقبتی و راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان قابل کنترل است و در زمینه طراحی مداخلات درمانی و پیشگیری بیماری دیابت می توان این موارد را نیز درنظر گرفت.
خودمراقبتی ، هیجان ، دیابت
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.