پیش بینی سازگاری زوجین بر اساس کمال گرایی معنوی/مذهبی و سلامت معنوی

کمال گرایی معنوی/مذهبی، یکی از تعیین کننده های سازگاری زوجین است. سلامت معنوی نیز که رابطه ای قوی با کمال گرایی معنوی/مذهبی دارد، در تقویت سازگاری زوجین نقشی تعیین کننده ایفا می کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه کمال گرایی معنوی/مذهبی و سلامت معنوی با سطوح سازگاری زوجین بود. 307 زن و مرد متاهل (148 مرد، 159 زن) از جمعیت عمومی شهر تهران در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد مقیاس کمال گرایی معنوی/مذهبی (SRPS)، مقیاس بهزیستی معنوی (SWBS)، مقیاس استحکام من (ESS) و پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست (GRIMS)، را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان داد که کمال گرایی معنوی/مذهبی با سازگاری زوجین رابطه مثبت معنادار دارد. نتایج همچنین نشان داد که سلامت معنوی با سازگاری زوجین رابطه مثبت معنادار دارد. بر اساس نقش پیش بین تایید شده در این پژوهش، می توان کمال گرایی معنوی/مذهبی و سلامت معنوی را از تعیین کننده های سازگاری زوجین دانست. یافته های پژوهش همچنین وجود بعد جدیدی از کمال گرایی، یعنی کمال گرایی معنوی/مذهبی را متمایز از ابعاد کمال گرایی نامعنوی/نامذهبی تایید می کنند. آموزش و تشویق کمال گرایی معنوی/مذهبی در چهارچوب نظام های تربیتی از کودکی در خانواده و مدرسه، به تحقق دستاوردهای این نوع از کمال گرایی کمک می کند.