بررسی روند تغییرات کمی و کیفی آب زیرزمینی دردشت سروستان- استان فارس

وابستگی کشاورزی دشت سروستان به آب های زیرزمینی، اعمال سیاست های مناسب را برای بهره برداری پایدار از این منابع به عنوان یک ضرورت مطرح ساخته است. در این راستا، ارزیابی کمی و کیفی وضع موجود منابع آب زیرزمینی دشت، و بررسی تاثیر برداشت های بی رویه بر آن ها از اهمیت ویژه ای بر خوردار است. هدف این پژوهش بررسی روند تغییرات کمی و کیفی آب زیرزمینی در دشت سروستان-استان فارس است. این تحقیق با کاربرد روش اسنادی، و با تجزیه و تحلیل آمار و اطلاعات نوسان های سطح آب زیرزمینی و کیفیت شیمیایی آبخوان دشت، که به ترتیب از 24 حلقه چاه های مشاهده ای از سال 1370 تا 1395 و 24 حلقه چاه های انتخابی از سال 1377 تا 1394 جمع آوری شده بود انجام شد. نتایج نشان دادند که سطح آب زیرزمینی در دراز مدت به طور متوسط cm/yr 47 کاهش یافته، اندکی تندتر از روند سطح آب در پنج سال اخیر (cm/yr39)، که بیانگر کاهش نرخ افت سطح آب در این سال ها است. پیش بینی عمق سطح آب در سال 1410، بر اساس روند سطح آب در پنج سال گذشته، نشان می دهد که در مناطقی نظیر کوهنجان، ده نو و شمال سروستان افت عمق آب زیاد و به بیش از 80 متر خواهد رسید. نتایج همچنین نشان دادند که متوسط نرخ شور شدن آب های دشت در این مدت 100 میکروزیمنس بر سانتی متر در سال است. مقایسه ی متوسط روند سطح آب زیرزمینی و روند شوری در کل دشت نشان می دهد که با افزایش عمق آب زیرزمینی شوری آب نیز افزایش یافته است، لیکن افت سطح آب زیرزمینی در همه ی مناطق لزوما با افزایش شوری همراه نبوده است.