واکاوی یک ژانر سینمایی با رویکرد معنایی-نحوی، مطالعه موردی: ژانر سامورایی

ژانر سامورایی، یکی از مهم‎ترین بخش‎های تاریخ سینمای ژاپن در طول هفت دهه از حیات خود، نقش به سزایی در نضج گرفتن جریان های هنری شکل‎گرفته در بطن صنعت سینمای ژاپن، پدیدآمدن ثبات اقتصادی نسبی برای آن، و شناساندن ظرفیت‎های هنری و درعین حال سرگرمی‎سازش به جهانیان داشت. ازآن جاکه مطالعات ژانری در حوزه سینما معمولا بر سینمای هالیوود و به ویژه دوران استودیویی آن متمرکز بوده است کم تر به سینماهای خارج از این محدوده توجه شده‎ است. بااین حال، ژانرهای ارزش مندی چون ژانر سامورایی که عده قابل توجهی از فیلم سازان بزرگ سینمای ژاپن از نسل‎های مختلف چون میزوگوچی (Kenji Mizoguchi, 1898-1956)، کوروساوا (Akira Kurosawa, 1910-1998)، و کوبایاشی (Masaki Kobayashi 1916-1996) در بستر آن کار کرده اند و آثار قابل توجهی هم ارایه داده‎اند موردغفلت واقع شده ‎است. در پژوهش حاضر بر آنیم تا با به کارگیری نگره معنایی ‍ نحوی ریک آلتمن که براساس بررسی پیشینه نگره‎های گوناگون ژانر و به نظر اغلب صاحب‎نظران این حوزه کارآمدترین رویکرد موجود در زمینه تحلیل ژانرهای سینمایی به شمار می‎آید ژانر سامورایی را تشریح کنیم، مولفه‎های اصلی آن را در دو بخش معنایی و نحوی با روش توصیفی تحلیلی بررسی کنیم، و چشم‏‎اندازی کلی از رده ژانری یادشده به دست دهیم.