انتخاب سایت مناسب پرورش میگو با استفاده از رویکرد ارزیابی چند معیاره (مطالعه موردی: ساحل جنوبی بوشهر)

انتخاب سایت یک عامل کلیدی در هر گونه عملیات آبزی پروری است که باعث استفاده پایدار از اراضی می شود. هدف تحقیق، مکانیابی مناطق مناسب توسعه پرورش میگو در سواحل جنوبی استان بوشهر با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) و ارزیابی چند معیاره با ایجاد پایگاه لایه های اطلاعاتی معیارها و گزینه های موثر شامل معیار احداث استخر (شیب، ارتفاع، کاربری اراضی و ضخامت خاک)، کیفیت خاک (نوع، بافت و اسیدیته خاک)، دسترسی به آب دریا (فاصله تا دریا و نوع منبع آبی) و  زیر ساخت های اقتصادی-اجتماعی (فاصله تا هچری، فاصله تا بازار محلی، فاصله تا جاده و تراکم جمعیت) تهیه شده از تصاویر لندست 8 در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی پردازش گردید. لایه محدودیت نیز از مکان هایی که مجاز به آبزی پروری نیستند، حذف شد. وزن معیارها و گزینه های با روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی تعیین گردید. تصاویر لندست و 13 لایه موضوعی در محیط ENVI و GIS تجزیه و تحلیل شدند. با تلفیق و همپوشانی لایه های اطلاعاتی، نقشه نهایی مکان های مناسب پرورش میگو در چهار طبقه (بسیار مناسب، مناسب، نسبتا مناسب و نامناسب) تهیه گردید. نتایج نشان داد که 18781 هکتار (16 درصد) اراضی منطقه در پهنه بسیار مناسب، 46899 هکتار (40 درصد) در طبقه مناسب، 47784 هکتار (7/40 درصد) و 3818 هکتار (3/3 درصد) از مناطق به ترتیب با ارزیابی میدانی در طبقه نسبتا مناسب و نامناسب قرار گرفتند. صحت نقشه مکانیابی با استفاده از روش منحنی عامل نسبی (ROC) ارزیابی گردید که نتایج مقدار ROC، 749/0 نشان دهنده صحت مدل ارایه شده می باشد. نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر به توسعه مزارع پرورش میگو و تنوع فعالیت های اقتصادی در منطقه ساحلی کمک می نمایند.