ارزیابی مدل‌های شبکه‌بیزین و ماشین‌بردارپشتیبان در برآورد تبخیروتعرق مرجع (مطالعه ‏موردی: خرم‌آباد)‏

در سراسر دنیا مدل فایوپنمن مانتیث به عنوان یک روش مرجع، برای برآورد تبخیروتعرق مرجع مورداستفاده قرارمی گیرد. در این روش ‏اطلاعات ورودی زیادی نیاز است که در خیلی از موارد دسترسی به این داده ها مشکل می باشد، لذا جایگزینی مدل های ساده تر با ورودی-‏های اولیه کم و دقت مناسب ضرورت می یابد. ازاینرو هدف از این پژوهش بررسی دقت و قابلیت مدل های ماشین بردارپشتیبان و ‏شبکه بیزین در برآورد تبخیروتعرق مرجع و مقایسه با مدل فایوپنمن مانتیث می باشد. برای اطلاعات ورودی از اطلاعات ماهانه ایستگاه ‏سینوپتیک خرم آباد شامل: بیشینه و کمینه درجه‎ ‎حرارت، بیشینه و کمینه‏رطوبت‎ ‎نسبی، تابش خورشیدی و سرعت باد در بازه زمانی 1395-‏‏1361 (به تعداد 420 ماه) استفاده شد. بر اساس تاثیر پارامترهای ورودی بر خروجی، شش الگوی ورودی برای مدل سازی تعیین گردید. 70 ‏درصد داده ها جهت آموزش و 30 درصد داده ها جهت صحت سنجی مدل ها به کارگرفته شد. نتایج نشان داد الگوی 5 شامل: ‏حداکثردرجه حرارت، سرعت باد، تابش خورشیدی، حداقل درجه حرارت و حداقل رطوبت نسبی در همه مدل ها دقیق ترین الگو می باشد. این الگو ‏در مرحله آزمون در شبکه بیزین، دارای 97/0‏‎ R2=‎و 93‏‎/‎‏0‏RMSE=‎‏ و در ماشین بردارپشتیبان با هسته توابع پایه شعاعی، دارای 8‏‎9‎‏/0‏‎ R2=‎و ‏‏41‏‎/‎‏0‏RMSE=‎‏ بوده است. مقایسه عملکرد مدل ها نشان از برتری مدل ماشین بردارپشتیبان نسبت به مدل دیگر داشت به طوریکه دارای ‏AARE‏ به میزان 0525/0 و ‏MR‏ به میزان 005/1 بود.‏