بررسی جایگاه هواپیمای بدون سرنشین «پهپاد ها» در صیانت از حقوق بشر
از آغاز به کارگیری پهپادها در ماموریت های شناسایی و نظارتی تا استفاده از آن ها به عنوان وسایل حمل موشک در عملیات نظامی؛ دیدگاه های متفاوتی نسبت به استفاده و به کارگیری آن ها وجود داشته است و عده ای در پی توجیه استفاده از آن و یا نقد استفاده از آن برآمده اند. پژوهش پیش رو به بررسی مواضع طرفین در استفاده یا عدم استفاده از پهپادها در ذیل دلایل حقوق بشری اختصاص دارد و در پی بیان این واقعیت است که استفاده از پهپاد به دلایل حقوق بشری قابل توجیه و امکان پذیر است. در مقاله حاضر نشان داده خواهد شد که پهپادها صرفا به نقض حقوق بشر اقدام نکرده اند بلکه در مواردی به حمایت و حفاظت از حقوق بشر دست زده اند و این نشان از این دارد که پهپاد مثل یک موشک کروز وسیله ای صرفا جنگی نیست، بلکه ابزاری است که می تواند در خدمت اهداف جنگی بر ضد حقوق بشر و یا در جهت حمایت از حقوق بشر قرار گیرد.
-
بررسی جایگاه هواپیمای بدون سرنشین (پهپادها) در صیانت از حقوق بشر
محمد یوسفی جویباری*، محمد قربانی گلشن آباد، سیدمحسن سجادی
نشریه مطالعات حقوق بشر اسلامی، پاییز و زمستان 1399 -
بازدارندگی موشکی به مثابه راهبرد امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران
*، اصغر حاتمی
مجله دانش تفسیر سیاسی، پاییز 1398