فریب موشک کروز ضدکشتی با استفاده از شناور سطحی بدون سرنشین مجهز به جمر راداری

در این مقاله به ارایه مطالعات طراحی و شبیه سازی عملکرد سیستم جمر راداری مبتنی بر DRFM در یک شناور سطحی بدون سرنشین که به عنوان دکوی فعال راداری برای محافظت ناو خودی در برابر موشک کروز ضدکشتی دارای سیکر رادیویی عمل می کند، پرداخته شده است. در این ساختار عملیاتی، فرض بر آن شد که برخی از مشخصات مهم سیگنالی تهدید، توسط سیستم های ESM ناو به موقع استخراج و از طریق لینک مخابراتی در اختیار جمر راداری در شناور بدون سرنشین قرار گیرد. جمر راداری با ضبط و تغییر سیگنال های دریافتی از سیکر به همراه مانورهای شناور سطحی بدون سرنشین که به صورت از پیش برنامه ریزی شده و یا کنترل از راه دور انجام می شود، موشک را از اصابت به ناو خودی منحرف سازد. جدا کردن محل جمر از پلت فرم مورد حفاظت (ناو خودی) و نصب آن در یک شناور سطحی می تواند به اثربخشی بهتر عملیات فریب و کاهش ریسک اصابت موشک به ناو خودی از طریق انحراف موثرتر و فریب زاویه ای موشک نیز بیانجامد به نحوی که ناو خودی را بتوان از زاویه دید سیکر موشک خارج نمود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که با درنظر داشتن محدودیت های حجمی، وزنی، توانایی مانور و دریامانی شناور سطحی بدون سرنشین، تجهیز آن به جمر راداری برای فریب انواعی از موشک های کروز ضدکشتی مجهز به سیکر رادیویی، می تواند اثربخش باشد.