بررسی علل تفاوت عملکرد مدل عددی WRF در پیش بینی بارش سامانه های جوی مختلف از دیدگاه دینامیکی: مطالعه موردی

: دقیق تر بارش رهنمون می شود. مدل میان مقیاس پیش بینی عددی وضع هوا (WRF) دارای طرحواره های پارامتر سازی فیزیکی گسترده ای است که انتخاب هر گروه از این طرحواره ها می تواند در نتایج پیش بینی مدل تاثیر قابل ملاحظه داشته باشد. اما گاهی علیرغم به کارگیری طرحواره های مختلف، بهبود کافی در دقت پیش بینی حاصل نمی شود. بنابراین لازم است با توجه به عوامل مولد بارش، گزینه های مناسب انتخاب شوند. بر این اساس، به منظور بررسی تاثیر عوامل دینامیکی مسبب ناپایداری و بارش بر انتخاب طرحواره های فیزیکی مناسب، شبیه سازی و مطالعه دو سامانه جوی در فصل بهار با عوامل دینامیکی متفاوت انتخاب گردید. در مورد اول پیش بینی نادرست بارش شدید منجر به سیل در مناطق مرکزی کشور و در مورد دوم عدم پیش بینی بارش سنگین در این مناطق، سبب مدیریت نامناسب دستگاه های مرتبط، به دلیل نبود هشدارهای لازم، شده است. ابتدا این دو سامانه از دیدگاه دینامیکی مورد مطالعه قرار گرفته و سپس با مدل میان مقیاس WRF با 9 پیکربندی مختلف شبیه سازی شده اند. در ادامه با توجه به عوامل دینامیکی و مقایسه خروجی مدل با مقادیر دیدبانی برای هر نوع سامانه جوی پیکربندی مناسب استخراج شده است. نتایج نشان می دهد که نوع طرحواره همرفتی در پیش بینی مقدار بارش تاثیر قابل توجهی دارد و این طرحواره به شدت به عامل ایجاد ناپایداری که برخاسته از «ترازهای زبرین یا زیرین جو» باشد وابسته است. طرحواره همادی Grell-Freitas که همرفت روزانه را بهتر پیش بینی می کند برای پیش بینی و شبیه سازی بارش سنگین همرفتی ای که عامل اصلی ایجاد ناپایداری ناشی از ترازهای زیرین جو و همرفت روزانه است، مناسب تر است.