اثر منبع کاتیونی و DCAD جیره گاو شیری بر فراسنجه های تخمیر شکمبه در شرایط برون تنی

برای بررسی اثرات منبع کاتیون و سطح اختلاف کاتیون - آنیون (DCAD) جیره گاو شیری بر ویژگی های تخمیر میکروبی از آزمایش تولید گاز و کشت ثابت استفاده شد. فراسنجه های تولید گاز، زمان متناظر با نصف حداکثر گاز تولیدی (5/0t)، اسیدیته شکمبه و تجزیه پذیری ماده خشک (DMD) در قالب آزمایش فاکتوریل 2×2×3 اندازه گیری شد. عوامل موثر شامل DCAD (meq/kgDM 150+، 250+ و 350+)، منابع پتاسیمی (کربنات پتاسیم بدون آب (KC) و کربنات پتاسیم سسکویی هیدرات (KCS)) و منابع منیزیمی (اکسید منیزیم (MO) و کربنات منیزیم (MC)) بود. نتایج تفاوت معنی داری در فراسنجه های تولید گاز، 5/0t، pH مایع شکمبه و DMD، بین تیمارها نشان داد. تیمار با DCAD 150+ حاوی دو منبع KC و MC بیشترین حجم گاز تولیدی در 120 ساعت انکوباسیون، بیشترین پتانسیل تولید گاز و بیشترین مقدار c را نشان داد. در این تیمار از آنجایی که نرخ تخمیر بالاتر بود، زمان 5/0t کاهش یافت. تفاوت تابعیت گاز تولیدی از تجزیه پذیری ماده خشک بین سطوح مختلف DCAD نیز به لحاظ آماری معنی دار بود، بطوریکه DCAD 250+ و 350+ میلی اکی والان احتمالا از طریق بهبود شرایط محیط کشت به نفع جمعیت میکروبی شکمبه باعث افزایش تجزیه پذیری ماده خشک و درنتیجه افزایش گاز تولیدی شد. استفاده از منبع KCS باعث کاهش نرخ تخمیر و افزایش تداوم تخمیر شد که این تداوم قابلیت هضم ماده خشک را افزایش داد. به طور کلی می توان گفت که استفاده از منابع KC وMC با سطح DCAD 250+، باعث بهبود شرایط تخمیر شکمبه می شود، ولی استفاده از منبع KCS به طور خاص باعث افزایش DMD میگردد.