تاثیر سیستم های مختلف خاک ورزی و بقایای گیاهی بر عملکرد گندم (Triticum aestivum L.) و خصوصیات فیزیکی خاک در تناوب آیش- گندم در شرایط دیم

به منظور بررسی اثر سیستم های مختلف خاک ورزی و مدیریت بقایای گیاهی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم (Triticum aestivum L.)  در تناوب آیش گندم دیم، آزمایشی به صورت کرت های نواری، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار در دو سال زراعی 93-1392 و 94-1393 در شهرستان شیروان اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل خاک ورزی و مدیریت بقایای گیاهی بود. سطوح خاک ورزی عبارت بودند از، بدون خاک ورزی، خاک ورزی با گاوآهن قلمی، خاک ورزی با گاوآهن پنجه غازی و برگردان دار. سطوح بقایای گیاهی شامل نگهداری هفت تن بقایا در هکتار، 5/3 تن بقایا در هکتار و بدون بقایا بود. نتایج آزمایش نشان داد که وزن مخصوص ظاهری در عمق 10 تا 20 سانتی متری خاک در مقایسه با عمق صفر تا 10 سانتی متری افزایش یافت. تخلخل خاک از روندی برخلاف وزن مخصوص ظاهری خاک تبعیت نمود. نگهداری بقایای گیاهی موجب کاهش وزن مخصوص ظاهری و افزایش رطوبت خاک شد. خاک ورزی با گاوآهن برگردان دار در تمام سطوح بقایای گیاهی کمترین وزن خشک علف های هرز را در مقایسه با سایر تیمارها دارا بود. بیشترین مقدار خاک دانه های بزرگ تر از نیم میلی متر و کمترین مقدار خاک دانه های کوچک تر از نیم میلی متر در سیستم خاک ورزی با گاوآهن برگردان دار مشاهده شد. عملکرد دانه و زیست توده در سیستم خاک ورزی با گاوآهن برگردان دار در مقایسه با سایر سیستم های خاک ورزی بیشتر بود.