بررسی عملکرد فرایند الکتروفنتون در حذف پنی سیلین G از محلول های آبی

در سالهای اخیر نگرانی درمورد حضور طیف وسیعی از مواد دارویی از جمله آنتی بوتیکها در محیط های آبی افزایش یافته است. به طور معمول این مواد به دلیل ناکارآمدی تکنولوژی های متداول تصفیه فاضلاب، از مسیرهای مختلفی مانند رواناب کشاورزی، تخلیه مستقیم از تصفیه خانه های فاضلاب شهری، مواد دفعی انسان، دفع مستقیم زایدات پزشکی، صنعت و غیره وارد محیط های آبی می شوند. بنابراین در تحقیق حاضر کارایی حذف پنی سیلین G، با استفاده از فرآیند الکتروفنتون، از محلول های آبی، مورد بررسی قرار گرفته است.

تحقیق حاضر در مقیاس آزمایشگاهی در مخزن شیشه ای به حجم cc 400 با استفاده از الکترودهای آهنی صورت گرفت.دستگاه مجهز به تنظیم کننده میزان جریان جهت تنظیم سریع متغیر بود. برق ورودی به دستگاه، جریان متناوب شهری می باشد. مخزن با آب سنتزی حاوی پنی سیلین G در غلظت های mg/L200-50 پر شد. درصد حذف آلاینده در پتانسیلV 26، شدت جریان 6/0-05/0آمپر، مدت زمان min 120-0، pH 12-3 و فاصله بین الکترودها در محدوده cm 4-1 بررسی شد.

بر اساس نتایج حاصله میزان حذف پنی سیلین G به پارامترهای مختلف بهره برداری از جمله pH ، دانسیته جریان الکتریکی ، زمان واکنش ، غلظت آنتی بیوتیک و فاصله بین الکترود بستگی دارد. شرایط بهینه بهره برداری pH معادل 3، دانسیته جریان الکتریکی برابر A 6/0، زمان واکنش min 20، غلظت آنتی بیوتیک mg/L 50 و فاصله بین الکترود cm1 با میزان غلظت پرواکسیدهیدروژن mmol 25 در فرایند الکتروفنتون حاصل شد.

براساس نتایج حاصل از این تحقیق فرایند الکتروفنتون می تواند به عنوان روشی نسبتا مناسب در حذف پنی-سیلین G از محیط های آبی مطرح گردد.