مقایسه تجویز پره مدیکیشن دکسمدتومیدین و رمیفنتانیل و لابتالول قبل از انجام الکتروشوک بر پاسخ های همودینامیک و زمان تشنج در بیماران سایکوتیک

هدف از مطالعه فوق مقایسه تجویز پره مدیکیشن دکسمدتومیدین و رمیفنتانیل و لابتالول قبل از انجام الکتروشوک بر پاسخ های همودینامیک و زمان تشنج در بیماران سایکوتیک بود.

مطالعه کارازمایی بالینی دوسوکوربود و تعداد144 بیمار کاندید ECT شدند. بیماران به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. درگروه دکسمدتومیدین دارو با دوز 5/0 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم و در گروه لابتالول دارو با دوز 2/0 میلیگرم در کیلوگرم و در گروه رمیفنتانیل دارو با دوز 1 میکروگرم در کیلوگرم و در گروه پلاسبو هم 20 میلی لیتر نرمال سالین داده شد. به فاصله هر 5 دقیقه تا هنگام انتقال بیمار به بخش ، میانگین فشار خون شریانی و ضربان قلب و اشباع اکسیژن شریانی بیماران ثبت گردید. مدت زمان ریکاوری ، مدت زمان تشنج و میزان رضایتمندی بیمارثبت گردید. سپس داده ها توسط نرم افزار spss 20 آنالیز گردید.

فشار خون و ضربان قلب در گروه دکسمدتومیدین کمتر از سایر گروه ها بود (0001/0 =p ).مدت زمان ریکاوری در گروه رمیفنتانیل کمتر از سایر گروهها و بیشترین مدت زمان ریکاوری برای گروه دکسمدتومیدین بود(0001/0 =p ).مدت زمان تشنج و انرژی انتخابی در گروه دکسمدتومیدین کمتر بود(0001/0 =p ). بیشترین میزان رضایتمندی در گروه دکسمدتومیدین بود (0001/0 =p )

دکسمدتومیدین با دارا بودن بالاترین رضایتمندی در بیماران و عدم ایجاد اختلال همودینامیک نیازمندبه اقدام درمانی می تواند گزینه مناسبی در بیماران کاندید الکتروشوک باشد البته این دارو تاحدودی سبب افزایش مدت ریکاوری می گردد، همچنین رمیفنتانیل نیز گزینه خوبی برای استفاده در هنگام اینداکشن بیهوشی برایECT است و میزان رضایتمندی بیماران نسبت به آن در درجه دوم بعد از دکسمدتومیدین قرار دارد ودر مطالعه ما اختلال همودینامیک نیازمند اقدام درمانی تولید نکرد. لذا به نظر ما هریک از این دو دارو بسته به تشخیص متخصص بیهوشی و دردسترس بودن میتوانند گزینه مناسبی جهت استفاده در ECT باشند .