تحلیل نقش و الگوی مخاطب شناسی در اتخاذ شیوه های تربیتی بر مبنای آموزه های نهج البلاغه

درک صحیح شخصیت، خلق وخوی و استعدادهای مخاطبان یکی از مهم ترین عوامل دخیل در انتخاب شیوه های کارآمد و اثر گذار تربیتی است؛ لذا شناخت مخاطب یکی از ارکان اساسی در تاثیرگذاری شیوه های آموزشی تربیتی به شمار می رود. نهج البلاغه به عنوان مجموعه ای از سخنان بلیغ امیرمومنان (ع)، با تکیه بر این نگاه که رسالت امام در سمت وسوی تربیت صحیح جامعه، رشد و تعالی انسان است، بهترین راهنما در جهت شناسایی شیوه های تربیتی مناسب با ویژگی های مخاطبان است. روش این پژوهش، به لحاظ هدف، کاربردی و با روش توصیفی تحلیلی است که تلاش کرده ارتباط ویژگی های گوناگون مخاطبان همچون سن، میزان پذیرش، ویژگی های اخلاقی و رفتاری، خصوصیات روحی، میزان عقلانیت، آگاهی ها و باورهای مخاطبان در اتخاذ شیوه هایی تربیتی مانند همراهی گام به گام، ارایه معیار و الگو، موعظه، تنبیه و تشویق و... موردبررسی و تحلیل قرار دهد. مربی با اصلاح جایگاه آموزش و با کنار نهادن رفتار آمرانه که در پرتو شناختی صحیح از مخاطب صورت می گیرد، راه رسیدن به تربیت شایسته را به صورت هموار طی نماید. یافته های این مقاله می تواند در مطالعات تربیت دینی مورد بهره برداری قرار گیرد.