قابلیت مقایسه صورت های مالی و نگهداشت وجه نقد

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر قابلیت مقایسه صورت های مالی بر میزان نگهداشت وجه نقد شرکت ها می پردازد. بدین منظور، برای سنجش قابلیت مقایسه صورت های مالی از سه معیار مختلف طبق مدل دی فرانکو و همکاران (2011) و از مدل اوزکان و اوزکان (2004)، برای اندازه گیری نگهداشت وجه نقد استفاده گردید. فرضیه تحقیق نیز با استفاده از نمونه ای متشکل از 82 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1391 تا 1395 و با بهره گیری از مدل رگرسیون چندمتغیره مبتنی بر تکنیک داده های ترکیبی مورد بررسی قرارگرفت. یافته های پژوهش نشان می دهدکه قابلیت مقایسه صورت های مالی موجب کاهش میزان وجه نقد نگهداری شده در شرکت ها می گردد. این یافته بدان معناست که قابلیت مقایسه صورت های مالی با کاهش هزینه های تحصیل و افزایش کیفیت و کمیت اطلاعات در دسترس سرمایه گذاران، موجب کاهش عدم اطمینان و تسهیل نظارت بر ارزیابی عملکرد مدیران می گردد. بدین ترتیب شرکت های دارای صورت های مالی قابل مقایسه، با محدودیت ها و هزینه های تامین مالی خارجی کمتری مواجه شده و در نتیجه، تمایل کمتری به نگهداشت وجه نقد دارند. همچنین، نتایج آزمون تحلیل حساسیت نشان داد که استفاده از معیار جایگزین برای سنجش نگهداشت وجه نقد و بررسی جداگانه فرضیه پژوهش به تفکیک هر سال نیز تاثیری بر نتایج اصلی پژوهش ندارد و نتایج تحقیق از استحکام برخوردار است.