کاهش سیلاب در حوضه‏ های شهری با استفاده از LID- BMPS در مدل SWMM و انتخاب گزینه برتر با روش AHP- TOPSIS (مطالعه موردی: منطقه شهرک گلستان سمنان)

با گذشت زمان و پیشرفت تمدن، دسترسی به منابع آب باکیفیت و کافی به منظور تامین نیازهای جوامع انسانی بسیار مهم است. با افزایش سطوح نفوذناپذیر در مناطق شهری و مخاطرات سیلاب ناشی از آن، دیدگاه نوین روش‏های مدیریتLID- BMPS، برای به‏کارگیری رواناب سطحی، کاهش دبی پیک و جلوگیری از سیلاب در حوضه‏های شهری روی مناطق توسعه‏یافته یا در حال توسعه مورد توجه قرار گرفته ‏است. در پژوهش حاضر، تاثیر اصلاح ابعاد کانال، طراحی مخزن برای کنترل سیلاب و تامین آب مورد نیاز فضای سبز منطقه و استفاده از تاسیسات LID شامل اجرای 100 درصد روسازی نفوذپذیر برای سطح پیاده‏روها و بشکه‏های باران در دو حالت (استفاده از 100 درصد سطح پشت‏بام و استفاده از 50 درصد سطح پشت‏بام) روی کاهش دبی اوج و حجم سیلاب 12 زیرحوضه در محدوده مطالعاتی شهرک گلستان واقع در شهر سمنان با مدل SWMM ارزیابی شد. در نهایت، با استفاده از روش AHP- TOPSIS،</strong>بشکه‏های باران (استفاده از 50 درصد سطح پشت‏بام)، با حدود 81 درصد کاهش دبی پیک سیلاب برای دوره بازگشت طراحی 5 سال و 78 درصد کاهش دبی پیک سیلاب برای دوره بازگشت طراحی 10 سال، رتبه نخست و اصلاح ابعاد کانال، آخرین رتبه را به خود اختصاص داده‏‏اند.