بررسی مقایسهای تاثیر نوع سوبسترا در تولید آنزیم آمیلاز در تخمیر غوطهور
باسیلوس ها به دلیل توانایی بالا در تولید آنزیم آمیلاز از مهمترین تولید کنندگان در چند دهه ی گذشته می باشند. در این پژوهش بررسی مقایسه ای تاثیر نوع سوبسترا در تولید آنزیم آمیلاز در تخمیر غوطه ور صورت گرفت. رقت های مختلف محیط های کشت رقیق شده ملاس نیشکر و آب پنیر با استفاده از محیط پایه تولید آمیلاز تهیه و پس از تلقیح با باکتری باسیلوس لیکنی فورمیس بصورت تخمیر غوطه ور در دمای °C37 و سپس °C50 قرار داده شدند. بررسی میزان پروتئین کل با رسم منحنی استاندارد برادفورد و تعیین فعالیت آنزیم آمیلاز با انجام تست دی نیتروسالیسیلیک اسید انجام گرفت. بیشترین تولید آنزیم در محیط ملاس نیشکر با رقت 2/1 در زمان h72 به میزان u/ml4/31 و در محیط ملاس نیشکر با رقت 3/1 به مقدار u/ml2/20 مشاهده شد که پس از h96 به ترتیب به u/ml2/27 و u/ml4/15 کاهش یافت. بهترین زمان جهت تولید آمیلاز، h72 برای محیط آب پنیر 2/1 با مقدار تولید u/ml5/14 و آب پنیر 3/1 به میزان u/ml6/19 بود. در محیط کشت ملاس نیشکر 3/1 پس از h72 میزان فعالیت آنزیمی به مقدار u/ml4/26 و میزان تولید پروتئین کل برابر با µg/ml 5/26 و در غلظت 2/1 فعالیت آنزیم آمیلاز در حدود u/ml6/39 و پروتئین کل برابر با µg/ml30 بود. بیشترین تولید و فعالیت آنزیم مربوط به محیط ملاس نیشکر بوده و میزان تولید و فعالیت آنزیم در محیط آب پنیر بسیار کمتر از محیط ملاس بود.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.