بررسی فراوانی و علل تجمع مایع در فضای جنب در بیماران بستری بیمارستان های آموزشی شهر همدان طی 5 سال

بروز پلورال افیوژن چه در بیماران بستری و چه در بیماران سرپایی اتفاق می افتد. شناخت مهم ترین و شایع ترین علل پلورال افیوژن در هر منطقه و جوامع مختلف می تواند گامی مفید در جهت تشخیص زودرس و به موقع علل و متعاقب آن، درمان به موقع و در نتیجه کاهش زمان و بار هزینه های تشخیصی و درمانی تحمیلی بر بیماران باشد.

در این مطالعه توصیفی مقطعی تعداد 407 بیمار بستری در بیمارستان های سینا و شهید بهشتی همدان به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. داده های به دست آمده توسط نرم افزار version 16 SPSS   مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

از مجموع 407 بیمار،262 نفر (64/4%) مرد و 145 نفر (35/6%) زن بودند. تعداد 244 نفر (60%) مبتلا به پلورال افیوژن اگزوداتیو، 110 نفر(27%) افیوژن ترانسوداتیو و 53 نفر (13%) مبتلا به آمپیم بودند. از 244 مورد افیوژن اگزودایی در 135 مورد (55/3%) پنومونی، 50 مورد (20/5%) بدخیمی ریه، 33مورد (13/5%) سایر بدخیمی ،13 مورد (5/3%) سل، 7 مورد (2/9%) ترومبوآمبولی ریه و 6 مورد باقی مانده سایر علل گزارش شده بود. شایع ترین علت ایجاد کننده آمپیم، پنومونی در 83% موارد بود.

در این مطالعه، پلورال افیوژن اگزوداتیو شایع ترین نوع افیوژن ها پلور بود. در تمام انواع پلورال افیوژن درگیری سمت راست بیشتر بود. انجام مطالعات و پژوهش هایی از این قبیل، از طریق شناسایی و تعیین علل شایع در هر منطقه، برخورد اولیه با پلورال افیوژن ها را از نظر تشخیصی و درمانی تا زمان رسیدن به تشخیص قطعی، تسهیل می کند.