پیوستگی اجتهاد فقهی و اصولی با دانش بلاغت

آشنایی با زبان عربی در مراجعه ی مستقیم به متون دین ضرورت دارد. منبع علوم دینی عبارت است از متون دین. متن دین ویژگی هایی دارد که در متون دیگر نیست. این ویژگی ها به نامحدود و خطاناپذیر بودن علم صاحب دین قابل ارجاع است. متون دین حامل همه ی قوانین تکوینی و تشریعی تا پایان جهان تکلیف است؛ واضح است که همه ی امکانات زبانی در این متون برای هدایت جامع موجودات خردمند به کار گرفته شده است. پاره ای از محققان برای استنباط فقهی از متون دین دانستن علوم لغت، صرف و نحو را کافی دانسته اند. عده ای دیگر از محققان در کنار این علوم، دانش معانی و دانش بیان را نیز ضروری شمرده اند. در این نوشتار کوشش می شود تا نشان داده شود که اجتهاد در هر علم دینی، از جمله اجتهاد فقهی، بی نیاز از دانش بلاغت دانش معانی و دانش بیان] نیست.