محدودیت نقدینگی و رابطه مصرف کالای بادوام بی دوام در اقتصاد ایران

به دلیل اثرگذاری محدودیت نقدینگی بر پروفایل مصرف اشخاص و خانوار، یکی از روش های تشخیص وجود محدودیت نقدینگی، بررسی چگونگی تخصیص درآمد به مصرف کالای بادوام و بی دوام است. اگر بازارهای مالی کامل باشند، مطلوبیت نهایی مصرف کالای بی دوام و انباشت مصرف کالای با دوام همواره در یک رابطه تعادلی نسبت به یکدیگر خواهند بود . اما با محدودیت نقدینگی تفاوت بین مطلوبیت نهایی این دو متغیر قدرت پیش‏ بینی تغییرهای مصرف کالای بی دوام را در دوره بعد خواهد داشت. این پژوهش که با استفاده از  داده شبه ‏پنل سال های 1395-1375 به بررسی رابطه بلند مدت و کوتاه مدت مصرف کالای بادوام و بی دوام در غالب یک الگو تصحیح خطا می پردازد ، ضریب جزء تصحیح خطا را در برآوردهای مختلف، معنادار گزارش می کند که نشان دهنده وجود محدودیت نقدینگی در ایران است. بنابراین، فرضیه درآمد دایمی در مقابل گزینه دیگر وجود محدودیت نقدینگی رد می شود.