تاثیر هیومیک اسید بر عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیک گندم در شرایط کم آبیاری

به منظور بررسی تاثیر هیومیک اسید بر عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیک گندم در شرایط کم آبیاری  تحقیقی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. کرت های اصلی شامل آبیاری کامل، عدم آبیاری در ابتدای ساقه رفتن و عدم آبیاری در مرحله گرده افشانی و کرت های فرعی شامل سطوح مختلف کود اسید هیومیک (صفر، 100، 200 و 300 میلی گرم بر لیتر) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل آبیاری و اسید هیومیک بر تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه در سطح یک درصد و تعداد سنبله در واحد سطح و شاخص برداشت در سطح پنج درصد معنی دار بود. عملکرد دانه تحت اثر کم آبیاری و اسید هیومیک در سطح یک درصد معنی دار شد. بیشترین شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول تحت تاثیر آبیاری کامل و محلول پاشی 300 میلی گرم در لیتر هیومیک اسید قرار گرفت و کمترین آنها در شرایط تنش کم آبیاری در دوره های مختلف و عدم محلول پاشی هیومیک اسید بدست آمد. بیشترین عملکرد دانه با آبیاری کامل (5035 کیلوگرم در هکتار) و محلول پاشی با 300 میلی گرم در لیتر (4462 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد در  حالیکه کمترین عملکرد دانه در عدم آبیاری در مرحله گرده افشانی (2355 کیلوگرم در هکتار) و در عدم کاربرد هیومیک اسید (2667 کیلوگرم در هکتار) بود. در نتیجه، محلول پاشی 300 میلی گرم در لیتر هیومیک اسید در دوره های مختلف تنش کم آبیاری باعث بهبود شاخص های فیزیولوژیکی و افزایش مولفه های تولیدی در مقایسه با شاهد (عدم محلول پاشی) شد.