نقش گیرنده ‎های گرلینی ناحیه سپتوم میانی در اثرات مورفینبر تثبیت حافظه در یادگیری اجتنابی غیرفعال

شواهد نشان می‎ دهد مورفین باعث تخریب حافظه می ‎شود. هم چنین هورمون گرلین در ارتباط با حافظه و یادگیری دخالت دارد و اثرات پاداشی مواد مخدر را میانجی‎ گری می ‎کند. در مطالعه حاضر نقش گیرنده‎ های گرلینی ناحیه سپتوم میانی در اثرات مورفین بر تثبیت حافظه در یادگیری اجتنابی غیرفعال بررسی شد.

 در این مطالعه تجربی، 91 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به‎ طور تصادفی به 13 گروه (7=n) شامل گروه‎‎ های سالین (ml/kg1)، مورفین (mg/kg5/7-5/0) و  گرلین (lµnmol/1-0) به همراه مورفین (mg/kg5/7) یا سالین (ml/kg1) تقسیم شدند. در گروه‎ های دریافت ‎کننده گرلین، بلافاصله پس از آموزش گرلین به درون ناحیه سپتوم میانی تزریق و پس از پنج دقیقه سالین و یا مورفین به صورت زیرجلدی تزریق شد. مرحله آزمون 24 ساعت بعد از آموزش انجام شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.

 تزریق پس از آموزش مورفین، مدت زمان ورود به ناحیه تاریک را در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی ‏داری کاهش و مدت زمان ماندن در اتاق تاریک را افزایش می دهد (P<0.001). تزریق گرلین به داخل ناحیه MS فراموشی ناشی از مورفین (5/7 میلی ‎گرم بر کیلوگرم وزن بدن) را مهار نمود (P<0.001). تزریق گرلین به‎ تنهایی تاثیر معنی ‏داری بر به ‏خاطر‏آوری حافظه نداشت (P>0.05).

گرلین قادر است از اثرات تخریبی مورفین بر حافظه و یادگیری در مدل اجتنابی مهاری جلوگیری کرده و احتمالا ناحیه سپتوم میانی در بروز این اثر دخالت دارد.