تاثیر سیلیکون درشت دانه و نانوذره بر افزایش مقاومت به خشکی در نونهال های دارمازو (.Quercus infectoria Oliv)

سیلیکون در افزایش مقاومت گیاهان به تنش خشکی، نقش بسزایی دارد. در پژوهش پیش رو، تاثیر سیلیکون در شرایط تنش خشکی بر نونهال های دارمازو (Quercus infectoria Oliv.) بررسی شد. نونهال ها از نهالستان جنگلی اداره منابع طبیعی شهرستان مریوان به دانشگاه ارومیه منتقل شدند. سپس، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. نونهال ها در ابتدا با دی اکسیدسیلیکون در دو نوع درشت دانه و نانوذره به صورت پیش تیمار با غلظت های مختلف (صفر، 50، 100 و 150 میلی گرم در لیتر) و برابر با ظرفیت زراعی به مدت 30 روز آبیاری شدند. سپس، تنش خشکی در سه سطح شامل قطع آبیاری (تنش شدید)، آبیاری براساس 50 درصد ظرفیت زراعی (تنش متوسط) و آبیاری براساس ظرفیت زراعی (شاهد) بر نونهال های پیش تیمارشده به مدت 21 روز اجرا شد. نتایج نشان داد که اثرات مستقل نوع سیلیکون بر سیلیس، تنش خشکی بر پرولین و غلظت سیلیکون بر مقدار پرولین و سیلیس نونهال ها معنی دار بودند، اما معنی داری اثرات متقابل تنش خشکی با نوع سیلیکون و نیز تنش خشکی با غلظت سیلیکون فقط بر مقدار پرولین تایید شد. هیچ یک از اثرات مستقل و متقابل عوامل موردبررسی بر پارامترهای رویشی و مقدار هیدرات های کربن معنی دار نبودند. اعمال تیمار سیلیکون فقط در شرایط تنش شدید خشکی، تاثیر معنی داری بر کاهش مقدار پرولین داشت، اما تفاوت معنی داری ازنظر استفاده از سیلیکون های درشت دانه و نانوذره مشاهده نشد. البته جذب سیلیس در حالت نانوذره بیشتر بود. به طورکلی در شرایط تنش شدید خشکی، اعمال سیلیکون های درشت دانه و نانوذره در غلظت 50 میلی گرم در لیتر توانست تحمل نونهال های دارمازو را در برابر تنش خشکی افزایش دهد.