بررسی اثر چهار داروی بیحسی موضعی (تتراکائین، بوپیواکائین، لیدوکائین و پروپاراکائین) بر فشار داخلی چشم در خرگوش- مقایسه دو نوع دستگاه اپلناسیون و ریباند

نوع دستگاه اندازه گیری، نوع داروی بی حسی موضعی و گونه حیوانی، ممکن است فشار داخلی چشم (IOP) را تحت تاثیر قرار دهند. لذا جهت بررسی اثر این موارد، اثر چهار داروی بی حسی موضعی روی فشار داخلی چشم در خرگوش بوسیله دو نوع دستگاه اندازهگیری (تونومتر آی کر و تونوپنوت) مورد ارزیابی قرار گرفت. در چشم راست نیمی از خرگوشها و در چشم چپ بقیه خرگوشها، یک قطره تتراکایین چکانده شد. فشار داخلی چشم در هر خرگوش با دو نوع تونومتر، قبل و هر 5 دقیقه تا 40 دقیقه بعد از چکاندن دارو اندازه گیری شد. حداقل با فاصله یک هفته، اثرات داروهای دیگر نیز مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس نتایج تونومترICare ،تتراکایین بطور معنیداری IOP را بالفاصله و 25 دقیقه پس از چکاندن دارو کاهش داد. تغییرات IOP پس از چکاندن بوپیواکایین، لیدوکایین و پروپاراکایین در هر زمان نسبت به مقادیر پایه معنی دار نبود (05/0 >P) بر اساس نتایج تونوپنوت، تمام داروها بالفاصله بعد از استفاده IOP را کاهش دادند؛ با این حال، اثرات بوپیواکایین و لیدوکایین بر IOP بسیار کمتر از تتراکایین و پروپاراکایین بود. میانگین مدت زمان بی حسی قرنیه به ترتیب 20 ،5/15 ،5/7 و 21 دقیقه برای تتراکایین، بوپیواکایین، لیدوکایین و پروپاراکایین بود. بنابراین نتیجهگیری میشود که کاهش IOP توسط داروهای بی حسی موضعی هنگام استفاده از تونوپنوت بسیار بیشتر از زمانی است که از تونومتر ICare استفاده میشود. همچنین کاهش IOP با هر دستگاه زمانی که تتراکایین یا پروپاراکایین استفاده می شود بیشتر از زمانی است که از بوپیواکایین یا لیدوکایین استفاده میشود.