نقش کشاورزی و انرژی های تجدید پذیر در تامین اهداف توافقنامه پاریس؛ مطالعه موردی: کشورهای منتخب منطقه MENA

این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین مصرف انرژی های تجدیدپذیر، ارزش افزوده کشاورزی و تولید ناخالص داخلی سرانه با انتشار گاز CO2 در کشورهای منتخب منطقه MENA انجام شد. برای این منظور با استفاده از داده های پانل کشورهای منتخب در دوره زمانی 2014-1990 از رویکرد همجمعی پانلی استفاده شد. نتایج هر سه گروه آزمون حاکی از وجود رابطه بلندمدت بین متغیرهای مذکور بود. تخمین رابطه بلندمدت نشان داد که مصرف انرژی های تجدیدپذیر و ارزش افزوده کشاورزی اثر منفی و معنادار بر انتشار CO2 داشته و اثر تولید ناخالص سرانه بر انتشار، مثبت و معنادار است. بنابراین پیشنهاد شد که سرمایه گذاری در گسترش استفاده از انرژی های تجدیدپذیر مورد توجه قرار گیرد. در رابطه کوتاه مدت تخمین زده شده، ارزش افزوده کشاورزی برخلاف مصرف انرژی های تجدیدپذیر و تولید ناخالص سرانه اثر معناداری بر انتشار ندارد. با توجه به معنادار شدن ضریب تعدیل در رابطه کوتاه مدت، در صورت بروز شوک تصادفی، سالانه 28/0 درصد از انحراف از تعادل بلندمدت اصلاح خواهد شد و حدودا چهار سال طول می کشد تا اثر آن شوک از بین رود. لذا پیشنهاد می‏شود در فعالیت‏های اقتصادی وابسته به مصرف انرژی های فسیلی، دامنه ای از حد مجاز انتشار آلودگی رعایت گردد تا محیط زیست را با تکانه های آسیب زننده به کیفیت مواجه نکند.