آسیب شناسی رابطه سواد رسانه ای واطلاعاتی نخبگان سیاسی با امنیت داخلی جمهوری اسلامی ایران

پژوهش حاضر با هدف شناسایی آسیب های رابطه سواد رسانه ای و اطلاعاتی نخبگان سیاسی با امنیت داخلی جمهوری اسلامی ایران در بازه زمانی (1388 -1398) در راستای ارتقای امنیت داخلی نظام می باشد.روش تحقیق پیمایشی تحلیلی و به لحاظ ماهیت در زمره تحقیقات آمیخته (کمی-کیفی) می باشد. روش جمع آوری داده های تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته براساس مولفه ها و شاخص ها سواد رسانه ای و سواد اطلاعاتی می باشد.روایی پرسشنامه مزبور از نوع روایی محتوایی (منطق صوری) و پایایی پرسشنامه با روش آلفای کرونباخ مقدار 987% بدست آمد. جامعه آمار شامل مدیر مسیولان روزنامه های کثیرالانتشار، مدیران در سطح معاونین وزرا و اساتید دانشکده های علوم سیاسی مستقردر شهر تهران و حجم نمونه براساس فرمول کوکران 284 نفرتعیین شده است.

در راستای بررسی 81 رابطه مدل مفهومی، دربخش متغیر سواد رسانه ای تعداد 5 رابطه و در متغیر سواد اطلاعاتی تعداد 41 رابطه و در مجموع دو متغیر سواد رسانه ای واطلاعاتی تعداد 46 رابطه از آسیب های رابطه سواد رسانه ای واطلاعاتی نخبگان سیاسی با امنیت داخلی جمهوری اسلامی ایران می باشند.

با عنایت به قابلیت و مهارت های لازم در بهره برداری از فناوری های رسانه ای و اطلاعاتی و تاثیری که سواد رسانه ای و اطلاعاتی نخبگان سیاسی درارتقای حوزه امنیت داخلی نظام دارد، دستگاه ها و نهاد های حاکمیتی می بایست نسبت به توانمند سازی نخبگان سیاسی تدابیر لازم را اتخاذ نمایند.